Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ στη συναυλία του γνωστού τραγουδοποιού Θανάση Παπακωνσταντίνου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

Με μεγάλη επιτυχία έγινε η παρέμβαση το Σάββατο 28/8 από τις ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ στο κηποθέατρο Αλκαζάρ σε προγραμματισμένη συναυλία του γνωστού τραγουδοποιού Θανάση Παπακωνσταντίνου. Οι θεατές της συναυλίας έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ζητώντας τόσο τις γνωστές κάρτες όσο και πληροφορίες από τα μέλη της επιτροπής για την επικείμενη αυτοκινητοπομπή από ΑΘΗΝΑ προς ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στις 11/09.

Το μέλος των επιτροπών Γιάννης Χατζηγιάννης από μικροφώνου λίγα λεπτά πριν την έναρξη της συναυλίας απήυθηνε ένα σύντομο χαιρετισμό εκ μέρους των επιτροπών στους 1500 θεατές οι οποίοι με τη σειρά τους τον καταχειροκρότησαν δείχνοντας έτσι την πλήρη συμπαράσταση τους στο κίνημα.

Η νέα Εποχή του Χαλκού

Μετάβαση στα σχόλια

Mια συγκινητική, δραματική και συναρπαστική ιστορία διάσωσης. Έτσι περιγράφουν τα περισσότερα ΜΜΕ την ιστορία των 33 χιλιανών μεταλλωρύχων που από τις 5 Αυγούστου ζουν κλεισμένοι στα σπλάχνα της γης, 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.

γράφει η ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ

Πέρασαν 17 ημέρες για να διαπιστωθεί ότι οι αγνοούμενοι ζούσαν. Είχαν καταφέρει να επιβιώσουν σε μια κρύπτη ασφαλείας, ένα καταφύγιο 50 τ.μ., εφοδιασμένο με τα αναγκαία, όπου πρόλαβαν να τρυπώσουν λίγα δευτερόλεπτα προτού καταρρεύσει η στοά. Και ύστερα ήρθαν οι μικροκάμερες και η επικοινωνία του πάνω με τον κάτω κόσμο. Η κρατική χιλιανή τηλεόραση έδειξε ένα σύντομο βίντεο, τη ζωή εν τάφω των 33 τυχερών μες στην ατυχία τους μεταλλωρύχων. Γυμνοί έως τη μέση έψαλαν τον εθνικό ύμνο της πατρίδας τους και φώναξαν «Ζήτω η Χιλή! Ζήτω οι μεταλλωρύχοι».

Μέσω ενός βοηθητικού φρέατος, ενός τεχνητού ομφάλιου λώρου, φτάνουν στην κρύπτη φαγητό, νερό, φάρμακα. Όμως η διάνοιξη του κανονικού φρέατος, με διάμετρο 75 εκατ., για την αναρρίχηση στην επιφάνεια της γης δεν είναι εύκολη και θα χρειαστούν ίσως και πέντε μήνες για την ολοκλήρωσή της… αν όλα πάνε καλά.

Η Χιλή είναι ο θρίαμβος, αλλά και η κόλαση της ελεύθερης αγοράς. Εδώ έχουν ιδιωτικοποιηθεί τα πάντα, από τα ορυχεία χαλκού μέχρι το νερό και τα ποτάμια. Εδώ “η δεσπόζουσα αρχή είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, ενώ η ασφάλεια των εργαζομένων μπαίνει σε δεύτερη μοίρα”, δήλωσε στην Κρίστιαν Σάιενς Μόνιτορ ο εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων η οποία εκπροσωπεί 21 ιδιωτικοποιημένα ορυχεία.

Αυτό που συμβαίνει στο ορυχείο του Σαν Χοσέ δεν είναι το απόλυτο ριάλιτι: είναι η ελπίδα και η τραγωδία της εποχής μας. Από τη μια, η πιο υψηλή τεχνολογία τίθεται στην υπηρεσία μιας περίτεχνης επιχείρησης διάσωσης, που απαιτεί χειρουργική ακρίβεια. Και από την άλλη, η τεχνολογία αυτή ΔΕΝ εφαρμόστηκε για να προλάβει το κακό. Τώρα η κυβέρνηση της Χιλής που, όπως και οι προηγούμενες, δίνει γη και ύδωρ στο κεφάλαιο, αρνείται να παραδώσει στο Χάρο τα 33 έγκλειστα παιδιά της: όμως αυτή τα έστειλε στου Χάρου τα δόντια, αυτή υποχρεώνει εκατοντάδες χιλιάδες αδέλφια τους να αναζητούν το μεροκάματο του τρόμου.

ΣΤΑΧΤΗ Η ΠΡΕΒΕΛΗ...


Η εικόνα μιλάει μόνη της με το πριν και το μετά ...



Αν και το πριν ήταν έτσι αφού είχαν πλακώσει οι ξαπλώστρες και η εμπορευματοποίηση...



Διαβάστε και το παρακάτω άρθρο από το ecocrete (πατήστε στον τίτλο για να το δείτε όλο)

Η Φωτιά στη λίμνη Πρέβελη και η Διαχείριση της (Δίκτυο ΟικοΚρήτη)
27 Αύγ 2010
Τα περισσότερα από τα προβλήματα της διαχείρισης είναι ήδη γνωστά: Επισκέπτες υπερβολικοί σε αριθμό. Σκουπίδια παντού. Χρήση παραλίας, ποταμού, ακτής εντελώς αντίθετη με τη λογική της αειφόρου διαχείρισης. Εσφαλμένη διαχείριση από τη δασική υπηρεσία: Εκχερσώσεις σε μεγάλη κλίμακα φυσικής βλάστησης για να φυτευθούν ξανά για την περιοχή είδη, το μεγαλύτερο έγκλημα από όλα που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια. Υπερβόσκηση σε αρκετές περιπτώσεις, έντονη κυνηγετική πίεση, χρήση φωτιάς για βοσκότοπους στην ευρύτερη περιοχή, φυτεύσεις ξένων φοινίκων σε παρακείμενες περιοχές, νέοι δρόμοι, παράνομη υλοτομία συνθέτουν μερικά από αυτά που γίνονται και είναι αντίθετα με τις κατευθύνσεις του υπάρχοντος διαχειριστικού σχεδίου...