Τρίτη 17 Αυγούστου 2010

Πάγωσαν για το 2010 τα δανειοδοτικά προγράμματα

ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ
ΝΤΙΝΑ ΧΑΡΙΤΑΤΟΥ

Αλλο ένα σοβαρό πλήγμα δέχτηκε το όνειρο των εργατικών οικογενειών στη στέγη. Στο πλαίσιο της παύσης πληρωμών στο οποίο επί της ουσίας λειτουργεί το δημόσιο, ο υπουργός Εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος ανακοίνωσε το «πάγωμα» των δανειοδοτικών προγραμμάτων του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, τουλάχιστον για το 2010. Αυτό σημαίνει ότι κλείνει ερμητικά η στρόφιγγα της χρηματοδότησης για αγορά σπιτιού αλλά και επιδότηση ενοικίου που δικαιούνταν και υπολόγιζαν χιλιάδες οικογένειες.
Μετά από πρόταση του Διοικητικού Συμβουλίου του οργανισμού, διακόπηκε η αποδοχή αιτήσεων από νέους δικαιούχους μέχρι το τέλος του χρόνου. Ενώ η απόφαση εκδόθηκε στις 29 Ιουλίου, έχει αναδρομική ισχύ και προβλέπει τη διακοπή παραλαβής αιτήσεων από τις 9 Ιουλίου. Έτσι, ακόμα και δικαιούχοι που είχαν καταθέσει αίτηση και αυτή έγινε δεκτή, τώρα θα μείνουν στον «αέρα». Την απόφαση έφερε στο φως ο Σύλλογος Εργαζομένων του ΟΕΚ, αφήνοντας σοβαρές αιχμές για τη διοίκηση και την κυβέρνηση. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του συλλόγου, Ηλίας Αθανασίου, «η απόφαση για το πάγωμα των αιτήσεων αφήνει στον αέρα τουλάχιστον 10.000 δικαιούχους με ήδη εγκεκριμένα δάνεια» ενώ υπογράμμισε ακόμα ότι δεν έχει δρομολογηθεί κάποια απόφαση για την ικανοποίηση 130.000 δικαιούχων της επιδότησης ενοικίου. Παρόλο που ο Α. Λοβέρδος τόνισε ότι δεν θα θιγούν όσοι έχουν καταθέσει αιτήσεις, η πραγματικότητα είναι ότι τέθηκαν τέτοιοι όροι και προϋποθέσεις, ώστε να ψαλιδιστεί δραστικά ο αριθμός των δικαιούχων.
Η κατάπτυστη υπουργική απόφαση καταργεί τα προγράμματα άτοκης δανειοδότησης, προγράμματα επιδότησης επιτοκίων, δάνεια για αποπεράτωση ή επισκευή κατοικίας αλλά και τα προγράμματα χορήγησης στεγαστικού δικαιώματος. Μόνο όσα δάνεια για αγορά ή ανέγερση κατοικίας, για τα οποία έχουν ήδη καταβληθεί δόσεις, θα εξακολουθούν να ικανοποιούνται ως προς τη χορήγηση των υπόλοιπων δόσεων. Ωστόσο, η εφαρμογή της απόφασης αδικεί κατάφορα πολλές οικογένειες, που έχουν προχωρήσει τις διαδικασίες, έχουν καταβάλει τα ανάλογα έξοδα και τώρα λόγω διατυπώσεων μένουν ξεκρέμαστες. Σύμφωνα με την απόφαση, οι δικαιούχοι από το πρόγραμμα αποπεράτωσης ή επισκευής κατοικίας θα ικανοποιηθούν εφόσον έχει εκδοθεί δικαστική απόφαση εγγραφής προσημείωσης μέχρι και τις 9 Ιουλίου. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις εργαζομένων που είναι σήμερα έτοιμοι για μετακόμιση αλλά δεν έχουν ειδοποιηθεί ακόμα για να προχωρήσουν τις διαδικασίες προσημείωσης.
Είναι φανερό ότι για μία ακόμη φορά, η κυβέρνηση θυσιάζει κοινωνικά δικαιώματα προκειμένου να παρουσιάσει κατασκευασμένα στοιχεία στην τρόικα για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής της. Για να δικαιολογήσει την απόφασή του ο υπουργός Εργασίας ισχυρίστηκε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση άφησε τον ΟΕΚ με αποθεματικά 250 εκατ. ευρώ, έναντι δεσμεύσεων για προγράμματα ύψους 590 εκατ. ευρώ. Και στην περίπτωση του ΟΕΚ όμως δεν είναι οι εργαζόμενοι που δημιούργησαν τα ελλείμματα. Για να γεμίσουν τα ταμεία του ΟΕΚ αρκεί το δημόσιο να προβεί στην τακτοποίηση των οφειλών του όπως και το ΙΚΑ, που χρωστά στον οργανισμό 2 δισ. ευρώ. Όπως μάλιστα επισημαίνουν οι εργαζόμενοι του οργανισμού, το άρθρο 42 του τελευταίου ασφαλιστικού νόμου, που μειώνει τις εισφορές οι οποίες θα αποδίδονται στον ΟΕΚ, παράλληλα με το γεγονός ότι και αυτές που θα έπρεπε να αποδοθούν δεν καταβάλλονται από το ΙΚΑ, «οδηγούν στην κατεδάφιση της κοινωνικής κατοικίας και την απαξίωση της στεγαστικής πολιτικής».
Άλλωστε, το πρόβλημα του ΟΕΚ δεν είναι ταμειακό αλλά πρόβλημα πολιτικής και προσανατολισμού. Στην πραγματικότητα, ο ΟΕΚ έχει σταματήσει να δίνει άτοκα δάνεια για πρώτη κατοικία, την ίδια στιγμή που δεν κατασκευάζει πλέον σπίτια για τους δικαιούχους του. Με άλλα λόγια, στρατηγική του οργανισμού είναι να τροφοδοτεί τις ιδιωτικές τράπεζες και τα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια με τα χρήματα του δημοσίου και όχι να στεγάζει τις εργατικές οικογένειες. Σύμφωνα με το νόμο 2224/1994, το κατασκευαστικό έργο του οργανισμού οφείλει να ξεπερνά το 50% του προϋπολογισμού του, πρόβλεψη που καταστρατηγείται διαχρονικά. Για παράδειγμα, για το 2010 ο προϋπολογισμός του ΟΕΚ προβλέπει ότι περίπου 300 εκατ. θα διατεθούν για το δανειοδοτικό του πρόγραμμα και ίδιο ποσό για το κατασκευαστικό. Παρόλ’ αυτά, τη στιγμή που τα δάνεια έχουν απορροφήσει ήδη το 50% των πόρων, η κατασκευή νέων σπιτιών έχει μείνει στο 4%!
Οι νέες περικοπές μπορεί να έχουν μικρό χρονικό ορίζοντα (μέχρι το τέλος του έτους) ωστόσο είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε ένα νέο πιο «σφιχτό» πλαίσιο, όπου οι δικαιούχοι θα είναι κατά πολύ λιγότεροι και οι παροχές πιο φειδωλές. Και από αυτή τη σκοπιά ενισχύονται οι ιδιωτικές τράπεζες που καλούνται και πάλι να καλύψουν τα κενά της κοινωνικής πολιτικής, με το αζημίωτο.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ: ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ; «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» Ή ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ;

ΤΗΣ ΦΛΩΡΑΣ ΠΑΠΑΔΕΔΕ*

Tι συνιστά η παραγωγή κι ο εφοδιασμός μιας χώρας με ηλεκτρική ενέργεια; Κάλυψη μιας βασικής κοινωνικής ανάγκης, αφού κανείς σήμερα δεν μπορεί να δουλέψει και να ζήσει χωρίς ρεύμα; Ή «αφάγωτη πίτα 10 δις €», «χοντρό φιλέτο» για κρατικοδίαιτους «επενδυτές» και «ισχυρό μαγνήτη» για ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα;

Οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ), ξένοι και ντόπιοι επιχειρηματικοί όμιλοι, κυβερνητικοί και «αντιπολιτευόμενοι» δοσίλογοι, απαντούν φυσικά το δεύτερο. Ακριβώς αυτή την αντίληψη ονόμασαν πριν 20 χρόνια «απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» και την υλοποιούν στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία.

Η «απελευθέρωση» στην Ελλάδα ούτε «καθυστέρησε», ούτε «στράβωσε». Το αποδεικνύουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και το ύψος του δημόσιου χρέους! Οι «βίαιες αλλαγές» που στον κλάδο της ηλεκτρικής ενέργειας ξεκίνησαν ήδη από το 1999, αποτέλεσαν το όχημα για μια τεράστια μεταφορά δημοσίων πόρων προς το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, που στο τέλος του «απελευθερωμένου» δρόμου των ιδιωτικοποιήσεων βρίσκεται περισσότερο κρατικοδίαιτο και παρασιτικό από ποτέ.

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ

Η παράδοση της διαχείρισης του Συστήματος Μεταφοράς στα ιδιωτικά συμφέροντα πραγματοποιήθηκε το 2001. Το Δίκτυο Μεταφοράς που χτίστηκε με τα χρήματα του ελληνικού λαού και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων στη ΔΕΗ, παραδόθηκε στην εταιρεία ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε. για να μπορούν να κάνουν χρήση οι ιδιώτες «επενδυτές». Μέχρι το 2010, η ΔΕΗ πλήρωσε 1,17 δις € για τέλη χρήσης του Συστήματος που παραμένει «στην κυριότητά της»! Τα χρήματα αυτά, πληρωμένα από τον ελληνικό λαό, «αξιοποιήθηκαν» από το ΔΕΣΜΗΕ για επιδοτήσεις, αποζημιώσεις και λοιπές διευκολύνσεις των ιδιωτών «επενδυτών»!!

Προχωρώντας στον ήδη ανοιγμένο δρόμο, το κεφάλαιο ζητά και το επόμενο βήμα: εκτός από τη διαχείριση, να τεθεί και η ιδιοκτησία των δικτύων στη διάθεση της «αγοράς», για να κερδοσκοπήσουν και να την απομυζήσουν. Στη νέα δομή των λογαριασμών αντανακλάται η μορφή που ετοιμάζεται να δώσει η «απελευθερωμένη» αγορά στη ΔΕΗ και οι χρεώσεις που θα προσθέσει στα οικιακά τιμολόγια. Κάθε εταιρεία Παραγωγής, Μεταφοράς, Διανομής και Προμήθειας θα χρεώνει τη δική της τιμή, το δικό της πάγιο και τη δική της αύξηση «ανάλογα με το κόστος λειτουργίας και συντήρησης, τις αποσβέσεις και το εύλογο κέρδος».

Η ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Το 2003, απαγορεύτηκε νομοθετικά στη ΔΕΗ να κατασκευάσει νέες μονάδες για να «ανοίξει χώρος» στους ιδιώτες. Από το 2004, σύμφωνα με τις επίσημες μελέτες του ΔΕΣΜΗΕ η χώρα βρίσκεται συνεχώς στα όρια του μπλακ-άουτ. Αυτό ήταν το «ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα» που απαιτούσαν οι ιδιώτες «επενδυτές» για να εκβιάζουν για αυξήσεις, επιδοτήσεις, εγγυήσεις, κ.ο.κ. Όπερ και εγένετο. Την επένδυση και για τις τρεις «ιδιωτικές μονάδες» κατέβαλε στην ουσία το ελληνικό δημόσιο:

1) Η Μονάδα του Ομίλου Μυτιληναίου αδειοδοτήθηκε ως Σταθμός Συμπαραγωγής, εντάχθηκε στον αναπτυξιακό νόμο κι έλαβε αδρή κρατική επιδότηση. Αντί να ηλεκτροδοτεί το δικό της ηλεκτροβόρο εργοστάσιο (ΑτΕ, πρώην ΠΕΣΙΝΕ), αγοράζει από τη ΔΕΗ φθηνά (40,50 €/MWh) και της πουλά ακριβά στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.

2) Η Ενεργειακή Θεσσαλονίκης, η Μονάδα της Elpedison, κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από τα τότε κρατικά ΕΛΠΕ, μετά παραδόθηκε μαζί τους στο Λάτση και εν συνεχεία στην Edison.

3) Η Μονάδα της Ήρων Θερμοηλεκτρική, που πλέον ανήκει κατά 51% στη Γαλλική GdF-Suez χρηματοδοτήθηκε απευθείας από τη ΔΕΗ: από το 2003, η επιχείρηση του κου Μπόμπολα νοίκιαζε τους αεριοστροβίλους της στη ΔΕΗ έναντι 445 €/MWh!!! Η ΔΕΗ τότε πουλούσε 71,27 €/MWh. Η ενοικίαση αιτιολογήθηκε ως απαραίτητη για την ευστάθεια του συστήματος. Ήταν η μονάδα που προκάλεσε το μπλακ άουτ τον Ιούλη του 2004…

Μέχρι το 2010, η ΔΕΗ δαπάνησε για αναγκαστική αγορά ρεύματος από τους παραπάνω «ανταγωνιστές» 1,82 δις €. Τον Ιούνιο, η κυβέρνηση που περικόπτει μισθούς και συντάξεις, αύξησε την επιδότηση των ιδιωτικών μονάδων από 35.000 σε 100.000 ευρώ ανά εγκατεστημένο μεγαβάτ κατ’ έτος. Γιατί έτσι «επενδύουν» οι ιδιώτες!!!

Πατώντας στο στρωμένο έδαφος, παλιοί και νέοι «παράγοντες της αγοράς» θέλουν τώρα και τις Μονάδες της ΔΕΗ. Δεν χρειάζεται «να βάλουν δραχμή», τις έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός και λειτουργούν με εγχώριο φθηνό καύσιμο. Πολλές παραλλαγές του ξεπουλήματος κυκλοφορούν: Πώληση του 40% των μονάδων, πώληση του 40% της παραγόμενης λιγνιτικής κι υδροηλεκτρικής ισχύος σε τιμή κόστους στους «ανταγωνιστές», κ.ο.κ. Η τρόικα και οι συνεργάτες της ετοιμάζουν συνειδητά μια ακόμα κοινωνική καταστροφή. Επενδύσεις κι εγκαταστάσεις δισεκατομμυρίων, μεγάλο τμήμα του φυσικού πλούτου της χώρας παραδίνεται στα αρπακτικά της αγοράς με ένα μόνο στόχο: να κερδοσκοπήσουν ληστεύοντας κι απαξιώνοντάς τα.

Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» ΤΩΝ ΤΙΜΟΛΟΓΙΩΝ

Στην Ελλάδα, το παραμύθι της «καλής απελευθέρωσης» που σκοτώνει τον «κρατικό μπαμπούλα» και φέρνει «οφέλη» στο λαό, ξέμεινε από «οφέλη» πριν σκοτώσει το «μπαμπούλα». Τρόικα, κυβέρνηση, «επιχειρηματίες» και λοιποί συνοδοιπόροι, αναλύουν καθημερινά ότι για μια «καλή απελευθέρωση» δεν αρκεί να διαμελιστεί η ΔΕΗ, να πωληθούν μονάδες, να χαρίζεται στους ιδιώτες παραγωγή, να τους προαγοράζει το κράτος την ισχύ, κ.ο.κ. Πρέπει να αυξηθούν και τα οικιακά τιμολόγια από 40% ως 110%! Γιατί μέχρι σήμερα, εξαιτίας «λανθασμένης κοινωνικής πολιτικής», αυξήθηκαν μόνο κατά 48%!! Ο ελληνικός λαός με το «κουρεμένο» του εισόδημα καλείται να δώσει εκτός από την περιουσία του και νέο πανωπροίκι στις «απελευθερωμένες» ορέξεις του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου.

ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΣΕ Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ»

Δεν γνωρίζουμε πόσα εισέπραξαν οι «επενδυτές» από κίνητρα και άλλες επιδοτήσεις. Γνωρίζουμε όμως πόσα εισέπραξε το δημόσιο και πόσα πλήρωσε για την «απελευθέρωση» μέσω της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα, την 9ετία 2001-2009, το ελληνικό δημόσιο εισέπραξε από την πώληση του 49% της ΔΕΗ κι από τα μερίσματά του συνολικά 2,3 δις €. Την ίδια περίοδο, οι διάφορες μερίδες του κεφαλαίου εισέπραξαν από τη ΔΕΗ 10,4 δις € δημόσιου χρήματος!! 10,4 δις € μόνο από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και τη μερική ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Δηλ. πάνω από το 3,5% του δημόσιου χρέους της χώρας ή όσο το 62% του σημερινού δημοσίου ελλείμματος! Κι ότι συνέβη στη ΔΕΗ, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι συνέβη και στον ΟΤΕ, στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, στον ΟΣΕ και όπου αλλού «απελευθερώθηκαν» οι αγορές.

Η υπερχρέωση της χώρας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτική των απελευθερώσεων-ιδιωτικοποιήσεων που αποτελεί εδώ και 15 χρόνια μόνιμη πηγή οικονομικής αιμορραγίας και παραγωγικής υποβάθμισης. Τώρα η τρόικα και οι ντόπιοι συνεργάτες της ετοιμάζονται, στο όνομα του χρέους που δημιούργησαν, να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα απέραντο πεδίο απροκάλυπτης κερδοσκοπίας και ξεπουλήματος.

Έπαψαν πια να μιλούν και για «οφέλη». Ο χαρακτήρας των μέτρων δεν κρύβεται, ούτε οι συνέπειές τους για το λαό. Γι’ αυτό καταφεύγουν στην τρομοκράτηση. «Ή θα δεχτούμε την απελευθέρωση, ή θα φύγουμε από την Ε.Ε.» Και τότε λένε, μας περιμένουν χιλιάδες σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί…

Ο λαός φτωχαίνει και το βιοτικό του επίπεδο καταποντίζεται μέσα στην Ε.Ε. Το 2008 στη χώρα μας, το 37-40% των νοικοκυριών υπέφερε από ενεργειακή ένδεια (ξόδευαν το 20% του εισοδήματός τους για πετρέλαιο και ρεύμα). Τι θα γίνει μετά τα «μέτρα σταθερότητας» και τις «απελευθερώσεις»; Πόσο διαφέρουν οι συνέπειες αυτές από την επιβολή εμπάργκο;;

Όμως για το κεφάλαιο αυτές είναι οι ιδανικές συνθήκες εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας σε βάρος μιας ολόκληρης χώρας και του λαού της. Συνιστούν πραγματική «απελευθέρωσή» του από κάθε εργατικό δικαίωμα, από κάθε κοινωνική υποχρέωση που είχε επιβάλει με την πάλη του ο λαός μας. Γιατί το ρεύμα και το νερό, ακριβώς όπως η μόρφωση και η υγεία, είναι αγαθά πρώτης ανάγκης για το σύγχρονο άνθρωπο, αλλιώς παύει να είναι σύγχρονος.

Θα υποταχτούν οι σύγχρονοι εργαζόμενοι σε αυτόν τον παραλογισμό; Στο ζουρλομανδύα της Ε.Ε.; Το συνδικαλιστικό κίνημα, οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, όλος ο ελληνικός λαός δεν έχουν κανένα λόγο να αποδεχτούν τη θηλιά που σφίγγει το λαιμό τους. Πρέπει να πρωτοστατήσουν για την ανατροπή των «απελευθερώσεων»-ιδιωτικοποιήσεων. Μόνο έτσι μπορεί να αποδεσμευτεί ο τεράστιος αυτός κοινωνικός πλούτος από τις αρπάγες των «αγορών» και να διοχετευτεί στη στήριξη του λαϊκού εισοδήματος και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Η αποδοχή της «απελευθέρωσης» σε οποιοδήποτε βαθμό και μορφή, θα οδηγήσει για μια ακόμη φορά τους εργαζόμενους σε σίγουρη ήττα.

Υπάρχει φιλολαϊκή λύση και το συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί και οφείλει να τη διεκδικήσει σήμερα. Να αγωνιστεί για Επανεθνικοποίηση του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας σε μία 100% δημόσια επιχείρηση με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή ηλεκτρικής ενέργειας. Μια ΔΕΗ αμιγώς κρατική που θα εγγυάται φθηνό ρεύμα για το λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους.

*Πολιτικός Επιστήμονας – Οικονομολόγος ΜSc

Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ

Έξω ο δολοφόνος Νετανιάχου!

Όλοι στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα Δευτέρα 16 Αυγούστου, 6:30 μ.μ

Η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή καταδικάζει την προκλητική επίσκεψη στην Αθήνα του σφαγέα ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου και καλεί σε συμμετοχή στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργανώνεται την Δευτέρα 16 Αυγούστου, στις 6:30 μ.μ. στο Σύνταγμα.

Ενώ το αίμα των αγωνιστών στο Μαβί Μαρμαρά του «Στόλου της Ελευθερίας» για τη Γάζα δεν έχει ακόμα στεγνώσει, ενώ το κράτος του Ισραήλ αιματοκυλάει διαρκώς τους Παλαιστίνους και την περιοχή, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο Γ. Παπανδρέου καλούν τον «σίριαλ κίλερ» της Μέσης Ανατολής για επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα! Πρόκειται για μεγάλη πρόκληση για τον ελληνικό λαό και γι’ αυτό η κυβέρνηση του Μνημονίου καλεί το «σύντροφο» Νετανιάχου (αντιπρόεδρος της …Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στις 16 Αυγούστου, όταν η Αθήνα θα είναι άδεια. Η πρόκληση όμως δεν θα μείνει αναπάντητη!

Αντί να διακόψει τις διπλωματικές και όλες τις σχέσεις με το κράτος – τρομοκράτη, το οποίο πριν μερικούς μήνες κατέλαβε δύο ελληνικά πλοία αλληλεγγύης, απήγαγε, φυλάκισε, βασάνισε και λήστεψε δεκάδες Έλληνες αγωνιστές, η κυβέρνηση αναβαθμίζει διαρκώς τις διπλωματικές, στρατιωτικές και οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ.

Πρόκειται για πολύ επικίνδυνη εξέλιξη για την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Η υλοποίηση του αντεργατικού προγράμματος σύνθλιψης σε συνεργασία με την τρόικα ΕΕ – ΕΚΤ - ΔΝΤ, πάει μαζί με την αντιδραστική θωράκιση του κράτους και την ενεργότερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή μας και ευρύτερα.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί εργαζόμενους και νεολαία να διαδηλώσουν τη Δευτέρα 16 Αυγούστου, στις 6:30 μ.μ., στο Σύνταγμα (απέναντι από την Βουλή), στην κινητοποίηση που διοργανώνουν κινήσεις αλληλεγγύης και φορείς.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών.